Jogurt z grzybkiem, a raczej z grzybka?

Słyszeliście może o właściwościach grzybka tybetańskiego? Grzybek niczym magiczna różdżka zamienia mleko w zdrowy kefir. O tym, że warto pić produkty fermentowane bogate w probiotyki i „zdrowe” kultury bakterii, mam nadzieje słyszeliście. Bakterie kwasu mlekowego, drożdże i kultury bakterii, chociaż nazwy brzmią niezachęcająco, a wręcz groźnie, są naszemu układowi pokarmowemu niezbędne. Gdybyśmy mieli zupełnie wyjałowioną ścianę w jelitach, tym bardziej bylibyśmy podatni na różne infekcje. Natomiast częściej mamy do czynienia z nadmiarem bakterii, czy grzybów, które zaśmiecają nasze jelita powodując różnego rodzaju dyskomfort czy po prostu złe samopoczucie. Najlepiej  byłoby pozbyć się złych bakterii, a zasiedlić nasz układ pokarmowy tymi dobrymi ;). Niestety coraz trudniej dostać w sklepie jogurt czy kefir, gdzie nie będzie „ulepszaczy” w postaci mleka w proszku, czy co gorsza cukru. Na szczęście możemy taki zdrowy napój przyrządzić sami właśnie z pomocą grzybka. 

Napój jak podaje historia był sporządzany od dawien dawna przez mnichów tybetańskich, uznawany za eliksir młodości, dawał nadzieje na długowieczność. Skąd wzięły się w Polsce? Ponoć przywiózł je, otrzymawszy jako dar, profesor wyleczony z raka kuracją napojem , który przebywał kilka lat w Indiach. Kiedy zaś naukowcy próbowali wyróżnić skład grzybków, aby odtworzyć proces ich tworzenia, również napotkali przeszkody. Zapytano więc Tybetańczyków jak powstały ziarna kefirowe?
Odpowiedzieli: „Ziarna były darem, który ponad 1.000 lat temu zesłał ludziom Bóg”. 
Bez względu na mityczne i tajemnicze początki, większość stosujących jest zdania, że to naprawdę działa. Byłabym ostrożna w twierdzeniu, że picie uleczy z raka, niemniej jednak jest to naturalnie sfermentowany jogurt, który w diecie jest potrzebny.
Natomiast kwestia „uprawy” jest bardziej wymagająca. Wychodzę z założenia, że im bardziej przetworzone, tym szybsze w obsłudze, więc trzeba sobie tutaj kilka zasad przyswoić.

Najważniejsze, żeby grzybek nie miał kontaktu z metalem! Hodujemy wykorzystując narzędzia plastikowe, szklane i drewniane. Jak działać od podstaw?

źródło: www.garnek.pl

1. Grzybka przepłucz zimną bieżącą wodą na plastikowym sitku aż nie będzie pokryty mlekiem, a woda po przepłukaniu grzybka będzie czysta.
2. Zalej w słoiku lub naczyniu szklanym dwie łyżeczki przepłukanego grzybka szklanką nieprzegotowanego mleka (jeśli jest go więcej, to proporcjonalnie dolać więcej mleka).
3. Słoik lub naczynie przykrywamy gazą lub filtrem (np. takim do parzenia kawy), by zapewnić dostęp powietrza, ale zabezpieczyć przed zabrudzeniami.
4. Odstaw naczynie na 24 godziny w ciepłe miejsce.
5. Po 24 godzinach przemieszaj go plastikową lub drewnianą łyżką i przecedź przez plastikowe sitko – napój nadaje się natychmiast do picia lub po schłodzeniu w lodówce (najlepiej spożyć w ciągu kolejnej doby).
6. Grzybka przepłucz zimną bieżącą wodą na plastikowym sitku aż nie będzie pokryty mlekiem, a woda po przepłukaniu grzybka będzie czysta.
7. Ponownie umieść grzybka w słoiku i zalej na 24 godziny mlekiem.
8. I następny cykl 😉

Ważne, aby mleko nie było odtłuszczone, co najmniej 1,5% i nie UHT. Przechowujemy w temperaturze pokojowej. Grzybki z czasem się mnożą, więc możemy się nimi dzielić z kimś, albo dzielić w innym słoiku. Można je mrozić, żeby zrobić sobie przerwę, niedobrze jest pić cały czas.  Kuracja ma trwać 20 dni, po których następuje 10-cio dniowa przerwa. Kurację powtarzamy nawet przez 5-6 m-cy. W okresach 10 dniowych przerw nadal zmieniamy grzybkowi mleko i powtarzamy zabiegi związane z hodowlą, choć nie pijemy kefiru. Jeżeli grzybka mrozimy to dajmy mu później więcej czasu na zadziałania, sama ostatnio się przekonałam, że kefir zrobił się dopiero za 2 przepłukaniem. Zalewając większą ilość grzybka mniejszą ilością mleka skracamy czas produkcji napoju (np. po 8h zamiast po 24h). Prawidłowo powinien on mieć kwaskowaty smak podobny do kefiru (proporcja 2 łyżeczki grzybka na 1 szklankę mleka na 24 h).